Etappe 2: van Middelburg naar Sint Kruis, 14 km.

6 juni 2021 - Sint Kruis, Nederland

Vanmorgen om kwart voor 11 met de halte taxi naar Heille gereden. Dichtst bijzijnde plaats bij het Belgische dorpje Middelburg waar ik de vorige keer ben geëindigd. Het was er nog stil zelfs geen activiteiten bij Hondenschool Flink wat eigendom is van een collega. De 1,5 km gelopen via de inmiddels bekende keienweg naar Middelburg waar ik de route weer kon oppikken. Wel even bij restaurant de Tol een kopje koffie gedronken, vorige keer zat het terras bommetje vol maar nu was het rustig. Wielrenners, fietsers en een enkele wandelaar waren al op pad. Het versterkte wel het vakantiegevoel om even bij De Tol te zitten en daarna het wandelpad op te zoeken. Hierdoor wel pas om 12.00 begonnen. Het pad voerde me langs een visvijver waar een bordje de vissers op de geldende regels wees, over wat vlonders door wat volgens een ander bordje de restanten waren van vestingwallen uit de 16de en 17de eeuw. Middelburg is ontstaan vanuit een abdij, is echter nooit een stad geworden maar was wel van betekenis als verdedigingswerk tegen o.a. de Spanjaarden en Fransen. Onverharde paadjes voerde me door en langs akkers, hier en daar wat koetjes en paarden maar de kerktoren van Middelburg bleef steeds in het zicht.

visvijver

VissenEcht Belgisch

En dan voel je je echt in het buitenland wanneer je nog van die palen met elektriciteitsdraden tegenkomt. 

Na ongeveer 5 km kwam ik uit op de rijksweg bij Eede en zette ik weer voet op Nederlandse bodem. Net als koningin Wilhelmina op 13 maart 1945. Reden waarom ze voor Eede koos, was omdat de regio Zeeuws Vlaanderen een van de zwaarst getroffen gebieden was. De slag om de schelde, de Belgische grens. Elk dorp en stadje hier heeft veel te lijden gehad van bombardementen in de strijd van de geallieerden om ons te bevrijden. Zo kwam ik ook op het pad waar men bloembollen heeft geplant langs de dodendraad die hier tijdens de oorlog liep.

De dodendraad

Bij Eede heerlijk gezeten op het terras van restaurant de Grens, met schuin aan de overkant Toms Frituur; maar ja daar heb ik vorige week gezeten. Als ik nu toch bezig ben om heel Zeeuws Vlaanderen te doorkruisen kan ik meteen maar ook alle terrasjes testen, toch... Het was er heerlijk toeven en de garnaaltjes smaakte voortreffelijk. 

Eenmaal weer op Nederlands grondgebied voerde de Brieverweg en Brieverstraat me naar de Biezen waar ik al gauw weer op onverharde paadjes terecht kwam. Met diverse opstapjes over prikkeldraad ging het van begrazingsgebied naar begrazingsgebied.

paadje2 Hier kwam ik echter voor een verrassing te staan. Er liepen koeien... en nu vind ik koeien hartstikke lief maar wel achter prikkeldraad. Eentje, een wit met rode vlekken stond me aan te staren. Hij had ook hoorntjes... Wat te doen? Met een herinnering aan een paar eigenwijze pony's op een pad die me echt een duw gaven, besloot ik mezelf maar achter het prikkeldraad te begeven. Rugzak eroverheen en mezelf door het prikkeldraad gewurmd; gelukkig zonder kleerscheuren. De koeien sloegen het met veel interesse gade!koienpad

20210606_150935

Via de naastgelegen akker volgde ik dus het pad en de koeien begonnen me te volgen, zelfs te rennen... (zie filmpje op FB). Schijnbaar vonden ze het nogal hilarisch... ik ook achteraf! Gelukkig kon ik zonder nieuwe obstakels de akker verlaten en via een volgende opstap over prikkeldraad het pad vervolgen. Geen koeien meer gezien! Wel stond op alle paadjes de wit/rode markering van de LAW paden, maar ik kon mij niet herinneren dat wij dit met het Grenslandpad hadden bewandeld. Thuis nog even opgezocht en inderdaad moet het een ander pad zijn. Het Grenslandpad volgde in 2010, toen ik het liep met onze wandelgroep, het Leopoldkanaal naar Sint Laureins. 

De overstapjes, hier en daar door hoog gras en klaphekjes, brachten me op de Kerkweg en ik kon de kerk van Sint Kruis al zien liggen. Hier bij het enige café in het dorpje heerlijk van een Leffe bruin genoten alvorens huiswaarts te keren. Het was inmiddels 16.00 uur in de middag. Maar ik liep zonder pijntjes aan de voeten en had gemakkelijk nog de 5km naar de Bonte Hoeve kunnen lopen. Maar dat bewaar ik toch maar voor de volgende keer. Etappe 3 gaat naar IJzendijke. Hopelijk is het volgende week zondag net zulk heerlijk weer als vandaag.

Foto’s

4 Reacties

  1. Everdiene:
    7 juni 2021
    Zie je, je bent na één wandeling al getraind. :-)
  2. Rosemarie:
    7 juni 2021
    Ja he...was weer heerlijk.
  3. Mirjam:
    7 juni 2021
    🤣die koeien
  4. Rosemarie:
    8 juni 2021
    Ja, altijd eng! heb wel meer met runderen, pony's en schapen van doen gehad. Altijd toch eng wanneer ze op het pad staan.