Inleiding en etappe 54: van Sint Kruis naar Sluis, 22,5 km

Donderdag 5 mei 2022: Goed gelopen is ook niet mis!

Vandaag weer op pad gegaan om het laatste stuk van deze etappe goed te lopen. Na een grijze ochtend brak eindelijk de zon door. Overal wapperde de Nederlandse vlag hoog in de mast want we vieren vandaag Bevrijdingsdag. Ik koos ervoor om te gaan lopen op deze vrije dag met dit mooie weer!

Om 10 over 1 zette de haltetaxi mij af in Heille waar ik zaterdag ook al gelopen heb maar ik kon moeilijk midden in de polder starten. Al gauw kwam ik bij de grenspaal.

Hierna moest het misgegaan zijn en al gauw zag ik waar. Ik ben rechtdoor gelopen en heb een pad naar links gemist dat er nogal grassig uitzag. Tja, en dan nog onoplettend lopen, neus in de lucht, genietend van de omgeving, foutje is zo gemaakt. Maar nu liep ik goed. Het kerkje van Lapscheure kwam steeds dichterbij.

Kwamen er die zaterdag paarden en schapen naar me toegerend... deze tocht waren het koeien... echter zat hier een stier bij die het schijnbaar niet zo prettig vond om gefilmd te worden. 

Even terugkijkend naar het beest dat zijn ogen niet van mij afliet, boezemde het dier mij best wel angst in.... vergeleken bij de koeien was het een robuust beest! Zou het beest zomaar door het prikkeldraad kunnen breken??? Ik liep maar snel door. Het pad voerde om het weiland heen waar ik twee koeien vond die zich schijnbaar van de kudde hadden afgezonderd. Misschien waren ze de stier al zat.....

Hier moest het ergens zijn mis gegaan dacht ik nog! En inderdaad... het is een pad dat meer naar links ligt... afijn nu het goede pad ingeslagen. Het is een schitterende route die Cindy Tijssen van het NederRandpad hier heeft uitgezet, onbekend met de regio en vertrouwend op haar app van Komoot. 

De hele etappe gaat over voornamelijk onverharde paden tot aan de Damse Vaart. 

Hier moet je met een zelfsbedienings pontje de Damse Vaart over. Helaas lag in mijn geval het pontje aan de overkant dus eerst draaien aan het wiel om het aan de kant te krijgen. 

Terwijl ik daarmee bezig was arriveerde er 4 fietsers. Ze lieten me ploeteren. Toen het pontje eenmaal aan onze kant lag vroeg een vrouw "gaat het toch wel zwaar?" Tja, ik antwoordde van ja en zei lachend dat een van hun het pontje naar de overkant konden draaien. Afijn, eenmaal hun fietsen erop gezet begon een van de mannen het pontje naar de overkant te draaien. Zover dus daar de emancipatie whahahah! 

De Damse Vaart entlang arriveerde ik bij de Steenen Beer, een van de poorten in de vestingswallen van Sluis daterend uit de 17de eeuw. Deze zomer is hij eenmalig van binnen te bekijken dus wanneer je interesse hebt... je kan je nog opgeven voor de rondleiding op Sluis.Online! 

 Via het pad langs de vaart die overgaat in de Kaai in Sluis arriveerde ik op mijn favoriete terras! Een prachtige tocht op deze mooie dag! 

Zaterdag 30 april 2022: Fout gelopen is ook goed gelopen!

Het NederRandpad is een inniatief van Olav Lommerse en Cindy Tijssen. Zij hebben over nog zoveel mogelijk ongebaande paden een route uitgezet langs de grenzen van Nederland. Cindy heeft de route sinds februari 2022 voorgelopen en geprobeerd zoveel mogelijk onverharde paden te zoeken op of langs de grens van Nederland met als startpunt het plaatsje Bellingwolde in Groningen. Middels facebook wisten ze al gauw de aandacht van wandelaars te trekken die zich konden inschrijven op 1 van de etappes om op 30 april met zijn allen dit pad te lopen. Al gauw kwamen er aanmeldingen en waren bijna alle etappes gereserveerd. Toen Cindy de etappe van Sint Kruis naar Sluis aan het voorlopen was heb ik haar in Sluis kunnen ontmoeten en haar verhaal over het ontstaan van dit idee in mijn hart gesloten! 

Op 30 april was het dus zover, de opening van het NederRandpad. Door heel Nederland begonnen mensen met het wandelen van een etappe, 85 in totaal!  Via facebook kon je je inschrijven op een van de 85 etappes en ik heb toen gekozen voor de wandeling van St. Kruis naar Sluis, etappe 54.

De bedoeling was dat iedereen een foto zou maken op zijn/haar beginpunt van de etappe en een foto van het eindpunt van de etappe en deze in de whatsappgroep te delen. De mensen die dan de etappe achter jou of voor jou liepen zouden dan de foto op datzelfde punt maken. Het lukte niet iedereen om dezelfde foto te maken van start en finish maar het gaf een fijn gevoel te weten dat iedereen op deze dag aan de wandel was met een etappe. Zo had ik zelf contact met degene die de etappe achter mij liep, van Philippine naar St. Kruis en met de wandelaarster die voor mij liep van Sluis naar Breskens. Deze laatste stuurde haar startfoto vanaf het terras van Hotel Sanders de Pauw, mijn favorietste terras wanneer ik in Sluis ben! Dus daar zou ik eindigen en een zelfde foto sturen. Annemiek liep de etappe van Philippine naar Sint Kruis. Voor haar maakte ik mijn startfoto bij het café Zeelandia, meer bekend onder de naam ''Café Bij Greetje''. Kon zij in ieder geval eindigen op een plek om even uit te rusten en iets te drinken. 

Ik startte om 9.30 met mijn etappe maar op de whatsapp waren al foto's van startende wandelaars binnengekomen die eerder aan zijn/haar etappe begonnen waren. Heel leuk om te zien. Je voelde dat je deel uitmaakte van een groep mensen die bezig waren met een mooie, nieuwe wandeling langs de grenzen van Nederland.

De button van het NederRandpad had ik al toegestuurd gekregen en prijkte op mijn rugzak. Eenmaal op mijn startpunt in Sint Kruis ontving ik de startfoto van Annemiek (nr 53) en van Gezina (nr.55). De te lopen route had ik ook al gedownload in de app van Komoot.

  Startfoto van Gezina in Sluis(etappe 55)

Finish foto van mij in Sluis (etappe 54)

Startfoto van mij in Sint Kruis 

Het ''Café Bij Greetje'' was nog dicht. Dus maar meteen op pad via een oud kerkepad richting ''de biezen''. 

De komoot-app gaf hier echter aan dat ik links af moest slaan maar de ingetekende route ging duidelijk naar rechts. Dus toch rechtsaf geslagen waarop na enkele meters de app me zei om te keren dus deze maar uitgezet. De ingetekende route op de kaart van Komoot gaf prima de weg aan. Het pad liep door de ''Biezen'', waar ik al eens eerder had gelopen met het ''Rondje Zeeuws-Vlaanderen te voet'' , toen liepen er koeien los. Gelukkig geen koe gezien! Eenmaal na het laatste opstapje over prikkeldraad kwam ik aan de rand van Aardenburg. Langs de St. Bavo kathedraal en de markt, waar het hotelterras gesloten was, liep ik door de kaaipoort waar het tuinterras van hotel 's Lands Welvaren uitnodigend lonkte. Ook begon de zon door te komen. Het was er even heerlijk toeven!

Eenmaal weer op pad ging het langs de Elderschans, een kasteeltje in privébezit maar de grond eromheen is openbaar. Na alle onverharde paadjes ging het even over asfalt richting Heille, een kleine buurtschap onder de gemeente Sluis. Al rap ging het weer over onverharde paden langs akkers, boerderijtjes, blatende schapen en een grenspaal. Het pad liep even pal op de grens met België.

En toen ging het mis.... Bij Heile had ik voor het laatst op de route gekeken en zag dat deze voornamelijk links aanhield dus dat deed ik, ook op een splitsing van twee paden.....

Had ik toch maar even gecheckt! Want ik koos het pad dat na ruim een kilometer teneinde liep aan de rand van een akker. In de verte boerderijen en een boer op een tractor. Aan de overkant van een sloot een camping, Polderzicht, daar lag ook een onverhard pad dat ik tijdens het Rondje Zeeuws Vlaanderen had gelopen. Wanneer ik daarheen kon lopen zou Sluis niet ver meer zijn. Maar ja, de sloot was breed en diep. Erover heen springen dorst ik niet. Teruglopen zou me veel tijd kosten! Dus dacht ik eens avontuurlijk te doen en besloot langs de akkerrand te blijven lopen in de hoop op een weg of op het erf van een boerderij aan te komen. Helaas ging de akker over in een andere akker en weer in een andere akker, de rulle klei liep zwaar. In de verte zat een boer op een tractor. Ik haalde deze al gauw in waarop de boer me lachend vroeg waar ik naar toe moest. ''In principe naar Sluis maar het pad hield ineens op'', antwoordde ik lachend. Hij wees naar een hek aan het einde van een volgende akker. Hier kon ik via een boerderij weer op een weg komen. Zo gezegd zo gedaan. Mijn enkels protesteerde heftig maar er zat niets anders op. Eindelijk bereikte ik de boerderij waar twee jongens aan het werk waren. 'U bevindt zich op privé terrein, het is verboden hier te lopen', zei een van de jongens. Tja... wilde hij me nu heus terugsturen? Ik maakte mijn excuses en legde uit dat ik dus ongewild verkeerd was gelopen. 'U loopt zeker via een app', vroeg hij ook nog. Ik kon dit uiteraard niet ontkennen! Maar gelukkig mocht ik verder over het erf en kwam ik uit op de weg van Aardenburg naar Sluis. Annemiek die de route achter mij liep had inmiddels een appje gestuurd dat ze op het eindpunt van haar etappe was in Sint Kruis en naar Sluis zou rijden. Voor mij was het via het fietspad langs de weg nog slechts een half uur lopen naar Sluis dus ze hoefde niet al te lang te wachten. Op het terras van Hotel Sanders de Pauw hebben we onze ervaringen uitgewisseld en heb ik mijn finishfoto gemaakt. Kon het niet laten er ook eentje te maken met het Belfort van Sluis op de achtergrond!

 Al met al een prachtige route en ik wil dat laatste stuk toch echt nog eens goed gaan lopen. Dus hopelijk binnenkort toch weer even naar Heille en dan via Lapscheure en de Damsevaart Sluis binnenlopen!

Een prachtige route met heerlijk wandelweer en heel veel meelopers al bevonden zij zich op andere paden.

Cindy Tijssen die het gehele pad in 3 maanden heeft voorgelopen is met de laatste etappe gestart, naar Bellingwolde waar je in de toekomst een oorkonde kunt krijgen wanneer je het hele pad gelopen hebt. Een prachtig iniatief en een geslaagd project!

NB: Donderdag 5 mei ben ik vrij en het wordt mooi weer; dan ga ik het laatste stuk over doen, van Heille via Lapscheure, pontje Damse Vaart en dan Sluis met mijn favoriete terras 😄