Hitte, spierpijn en andere ongemakken...

Zaterdag 13 augustus

Een vroege, frisse start vanmorgen vroeg. Om 10 voor 8 aan de wandel. Maar binnen een uur drong de hitte al door tot al je porien. Weinig bos gezien, we liepen voornamelijk over het Plateau van Margraten.

Ik had me gisteravond voorgenomen om het heel rustig aan te doen en af te slaan naar Margraten om de bus naar Valkenburg te nemen. Maar eenmaal op de eerste rustpost bij Groot Welsden sloeg dan toch weer de twijfel toe… toch maar doorlopen? Ik had alleen flinke spierpijn in mijn bovenbenen door het vele klimmen wat je nu eenmaal niet gewend ben en dat loop je er meestal uit.

Door de live muziek op de rustpost en de gezellige sfeer besloten om door te lopen.

Maar eenmaal weer aan de wandel sloeg de kramp in mijn linker kuit en begon mijn rechter hiel te zeuren.  Bij de Trichterweg stond een bord dat aangaf dat Margraten nog slechts 2 km verderop lag. Het was zeker nog een 4 km lopen naar de 2de rustpost en dan nog eens 7 km naar de finish… Maar dat kon ook nog weleens meer zijn. Gisteravond gaf de organisatie aan dat de 21 km van donderdag eigenlijk 23,5 km bedroeg en dat de 21 van vrijdag ook een 1,5 km hoger lag.

Ik koos voor Margraten. Morgen wil ik zeker de 21 km volbrengen op de laatste dag en het wordt een mooie route naar Schin op Geul en door Valkenburg. Een middag rust zou echt beter zijn.

Eenmaal aangekomen in Margraten duurde het slechts een kwartiertje totdat de bus naar Valkenburg kwam.

Hier geluncht bij restaurant Onder de Linden met zicht op de kerk van Valkenburg.

Terug in het hotel een lauwe douche genomen en even een dutje gedaan. Ik werd wakker van allemaal sirenes die vlakbij het hotel stopte. Dan toch maar even naar beneden. Gelukkig betrof het geen brand maar wat het wel was is nog een raadsel!

Ik besloot vroeg te gaan eten want het was topdrukte nu in Valkenburg door de markt. De horecaondernemers zijn in die zin niet gastvrij daar zij eerst vragen of je wat komt drinken of ook eten. Wanneer je zegt alleen wat te willen drinken sturen ze je gewoon weg. Aan de ene kant logisch rond etenstijd maar toch… zelfs gezelschappen van 4 personen werden weggestuurd. Bizar!

Uiteindelijk een tafeltje gevonden bij El Rancho waar je wel gastvrij werd ontvangen. Het toetje ‘Choco After Eight cake’ was heerlijk maar machtig.

Om 20.00 uur terug op de kamer eindelijk eens het journaal bekeken en vooral het weerbericht voor de komende dagen. Het blijft warm…al worden er wat buitjes voorspeld.

Vanavond nog even gepraat met andere wandelaars. Een man die ook de 21 km loopt zei dat het inderdaad afzien was, alleen maar zon geen bos... blij dat ik mijn beslissing heb genomen om naar Margraten te lopen en de bus te pakken. 

Hier nog wat statistieken:

Uit de provincie Zeeland liepen 44 wandelaars mee.

Morgen tref ik wandelvriend Bert, ook van ons vroegere wandelclubje, bij de rustpost in Schin op Geul. Ook weer gezellig!

Hopelijk morgen minder spierpijn en een tip van de organisatie: koud douchen voordat je op pad gaat… brrrr….