Etappe 6 + 7: Terneuzen - Kloosterzande - Paal (totaal 27 km)

Zaterdag 16 oktober

Het zou een zonnige zaterdag worden echter toen ik eenmaal op de boulevard van de Westerschelde stond was het nog steeds bewolkt, geen zonnetje te zien. Daar ik de vorige keer al heel de boulevard had afgelopen tot het einde van de bebouwing was De Griete met cafe nog slechts een 2,5 km lopen. Het zicht op de Westerschelde verveelt nooit. Er is altijd wat te zien, grote container schepen die af en aan varen, vissersboten, pleziervaartuigen en wandelende mensen met of zonder hond of kinderen en... een verdwaald kanon... 

Het blijkt dat Napoleon hier ooit een marinehaven en kustbatterij wilde bouwen. De kustbatterij werd voltooid maar getroffen door vijandelijk vuur waarbij vele doden vielen. In 1811 heeft Napoleon het nog bezocht maar na de terugtrekking van de Fransen in 1814 raakte het in verval. Door latere dijkwerkzaamheden is deze geheel verdwenen. Het kanon herinnert er nog aan.

Op een gegeven ogenblik verlangde ik toch naar wat meer uitzicht en besloot de dijk op te klimmen. Hier bood een graspad mooi uitzicht over de polders aan mijn rechterhand en de Westerschelde aan de linkerkant.

Na een half uurtje lopen zag ik cafe De Griete onderaan de dijk liggen. Helaas was de keuken nog gesloten, personeel was druk bezig met voorbereidingen voor een Mosseldag waarop grote groepen hadden ingeschreven. Gelukkig kon ik wel een kopje koffie krijgen. Dus na een kwartiertje zitten ging ik weer op pad. 

De route voerde nog zo een 4 km over de dijk waarna het eindelijk de polder in ging. Iet wat beschutter tegen de wind maar de zon liet zich nog steeds niet zien! Strakke polderwegen brachten me uiteindelijk bij een graspaadje langs een perenboomgaard. Een verademing. Deze ging over in een mooie bomenlaan waarna ik, met een doorkomend zonnetje, Kampen binnenliep, een kleine buurtschap waar ooit een haventje moet hebben gelegen.

Picknick bankje bij de 'Oude Haven' van Kampen.

Zondag 24 oktober

Wat doe ik het liefst op een prachtige zonnige dag? Juist: wandelen. Een goede vriend wilde weer eens gaan fietsen en was ook wel nieuwsgierig naar dat verre oosten van Zeeuws Vlaanderen. We vertrokken pas laat maar om 13.00 uur stond ik dan weer op de Zuiddijk bij Kampen. Klaar voor etappe 7 richting Kloosterzande en dan naar Paal, waar het ''verdronken land van Saefthinge'' ligt. Ik ben er nog nooit geweest!

Een mooie, slingerende dijk bracht me na 7 kilometer aan de zuidrand van Kloosterzande. Onderweg kwam ik nog door Strooierstad maar het telde slechts een handjevol huizen en een boerderij!

Kloosterzande is gesticht door monniken van de abdij Onze-Lieve-Vrouwen-Ten Duinen uit Koksijde die er in de 12de eeuw een uithof stichtte: Hof te Zande. Deze monniken speelden een belangrijke rol bij de bedijkingswerkzaamheden in het land van Hulst.

 Zicht op de kerk van KloosterzandeDe Standerdmolen uit 1744 van Kloosterzande

De route voert niet door het centrum van Kloosterzande maar door een mooi parkje en een heus bos, klein maar fijn. Echter bij knooppunt 43 doemde er ineens een grote fabriek op. Het rook er ook niet fris, bah. Zo zonde! Het pad liep achter het complex langs waar ik een pijp 'water' zag lozen in een sloot. Je moet er maar op vertrouwen dat het goed is!

Gelukkig vervloog de geur al snel en kwam ik via het bosje bij het kerkje Hof te Zande. Helaas zat de deur op slot.

Vandaar kwam ik uit bij de laatste bebouwing van Kloosterzande waar ik een rijksweg moest oversteken. Ik liep vol vertrouwen rechtdoor maar nergens een straat naar links die naar een doorgang moest voeren. Toch maar even de route.nl app geraadpleegd waar ik alle knooppunten in had gevoerd. Ik had bij het Pannenkoekenhuis 't Kaboutertje naar links gemoeten! Dit betekende al gauw 1 km terug lopen. Een paadje naar links bracht uitkomst dacht ik maar daar stond ik dus voor een sloot met aan de overkant, op nog geen 50 meter de rijksweg!. Er leek geen water in te zitten maar zeker weten...tja, er zat dus niets anders op dan terug te lopen!

Een onverharde polderweg langs boomgaarden, er zijn hier echt veel fruittelers, bood eindelijk zitplaats aan een picknickbankje met een prachtig uitzicht op de kerk van Lamswaarde. Hier kwam ook fietsvriend aangereden en hebben we er samen heerlijk van onze meegebrachte lunch genoten.

Met hernieuwde energie de laatste 4,5 km naar Paal gelopen waarbij je uitzicht hield op enerzijds de achter de dijk gelegen Westerschelde, herkenbaar aan de containerschepen die boven de dijk uitsteken en anderzijds de vele boomgaarden, akkers en zelfs een imker en, jazeker, koeien :)

 Inker aan het werkZicht op het Verdroncken land van Saefthinge

Volgende etappe gaat van Paal naar Emmadorp en naar Hulst. Wel 23 km maar wie weet, lukt het een keer! Dan meer over het Verdroncken land van Saeftinghe!

Oogst van deze wandeling: 

Een suikerbiet en een peertje!